Wbijanie pala rozpoczyna się serią uderzeń o niewielkiej energii do uzyskania zagłębienia prefabrykatu i prowadzenia w gruncie. Następnie pal wbija się z pełną energią do projektowanej rzędnej lub do osiągnięcia przyjętego kryterium wbijania. Wbijanie przerywa się, gdy wpędy pala w serii uderzeń spadają poniżej wartości 2 mm/uderzenie. Spadek wpędów poniżej tej wartości oznacza brak postępów pogrążania pala, a kontynuowanie wbijania grozi uszkodzeniem trzonu pala (najczęściej głowicy lub stopy).W trakcie wbijania należy kontrolować stan i wymieniać podkładki drewniane układane między młotem a wierzchem pala. Podkładki chronią głowicę pala przed uszkodzeniem w wyniku bezpośredniego, nierównomiernie rozłożonego na głowicę uderzenie młota.

 

Kontrola wpędów

Na końcowym odcinku wbijania wszystkich pali (zwykle ok. 2m) kontroluje się wpędy. Zapisuje się je ręcznie (pomocnik operatora) lub automatycznie w zależności od wyposażenia pomiarowego kafara/młota. Dla pali testowych (przewidzianych do próbnego obciążenia) wpędy kontroluje się na całej długości pogrążania pala. Zapis ręczny wpędów wykonywany jest zwykle w postaci liczby uderzeń potrzebnych do pogrążenia pala na 0,2m. Z podzielenia długości odcinka pogrążania pala przez liczbę potrzebnych do tego uderzeń otrzymuje się wpęd pala na tym odcinku.

Fot. 7. Ręczne notowanie wpędów – zapis liczby uderzeń z określonej wysokości potrzebnych do pogrążenia pala na głębokość 0,2 m w podłoże